ജയില്‍

ജയില്‍
 പ്രവാസമാണ്.

ഓര്‍മ്മകള്‍ ഇണചേരുന്ന
കറുത്ത അഴികള്‍കൊണ്ട്
വര്‍ഷങ്ങളുടെ മൌനമെഴുതുന്ന
പ്രവാസം.

സ്വന്തം ചോരയുടെ
മണമറിഞ്ഞ്
ഛര്‍ദിക്കുന്ന
പ്രവാസം.

ചുമരുകള്‍

ഗുരുവും

അറകള്‍

പാഠങ്ങളുമാകുന്ന

പ്രവാസം.

ഏകാകികളുടെ
ദ്വീപിലെ
മിന്നലാവുന്ന
പ്രവാസം.

പരാജിതന്‍റെ

കോവിലില്‍

അസ്ഥികള്‍

ദീപം തെളിയിക്കുന്ന

പ്രവാസം.

ഇരതേടിയ

കണ്ണുകള്‍

ആരാച്ചാരുടെ

ഇരയും

കയറിന്‍റെ

ചുംബനവുമാകുന്ന

പ്രവാസം

അബോധത്തിന്‍റെ

ഇരുളറകളിലേക്ക്

ബോധിമരത്തിന്‍റെ

പച്ചിലകള്‍

ചിറകടിച്ചുയരുന്ന

പ്രവാസം.

അച്ഛന്‍

മകളെ 

തിരിച്ചറിയുന്ന

പ്രവാസം.

എലി

പഠിപ്പിച്ച

കാലങ്ങളിലൊക്കെയും

പാഠപുസ്തകത്തിലെ

ഇരയായിരുന്നു

എലി

മറുകാലത്ത്

കെണിയിലെയും.

ജീവിക്കാന്‍ വേണ്ടി

പ്രാണന്‍

പകുത്ത് നല്‍കുന്ന

ഏകജന്മം.

ജനനംതൊട്ട്

മരണംവരെ

ഒളിവില്‍ കഴിയേണ്ട

ഒരേ ഒരു

കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌.

അന്നും

ഇന്നും

വിപ്ലവം

ഒരു നേരത്തെ

അന്നത്തിന് വേണ്ടി.

പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തിന്‍റെ

ചുവന്നവരികളില്‍,

രക്തസാക്ഷികളുടെ

പേരുകളില്‍,

ഓര്‍മ്മകളുടെ

സ്മൃതിമണ്ഡപങ്ങളില്‍

എലിയുടെ
ചരിത്രമില്ല
പകരം

അടിച്ചും

എറിഞ്ഞും

ശ്വാസം മുട്ടിച്ചും

കൊല്ലുമ്പോള്‍

പ്രാണന്‍റെ

പിടച്ചിലുകളിലുണ്ട്

ആരും

കേള്‍ക്കാതെപോകുന്ന

സമരത്തിന്‍റെ

മുദ്രാവാക്യങ്ങള്‍.